Hi,

Ik ben Stephanie van Lochem, 32 jaar oud en trotse moeder van Mila ('22).

In augustus 2022 ben ik bevallen via een keizersnede. Op een zaterdagmiddag, bij een termijn van 40+3, braken mijn vliezen terwijl ik onderweg was naar boven voor mijn middagdutje. Ik zag gelijk dat het vruchtwater meconiumhoudend was en belde de verloskundige, die snel kwam. Ze adviseerde me om naar het ziekenhuis te gaan, hoewel ik het thuis ook nog even kon afwachten. We pakten onze spullen en gingen naar het ziekenhuis.

Na enkele controles bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben, mijn dochter lag met haar arm voor de uitgang en in aangezichtsligging. Ze kon niet op deze manier geboren worden, maar de verloskundige hoopte dat ze door de weeën zelf anders zou gaan liggen. Met gezellige lampjes, affirmatiekaarten en een rustig muziekje probeerde ik zo ontspannen mogelijk in mijn bubbel te kruipen. 

 

Mijn weeën zetten echter niet door, dus kreeg ik na enkele uren weeënopwekkers. De weeën werden heftiger en regelmatiger, het armpje van mijn dochter was inmiddels voor de opening verdwenen, maar de ontsluiting vorderde niet. Na 19 uur weeën opvangen (het was inmiddels zondagochtend 07:00 uur) kreeg ik de vraag of ik het nog tijd wilde geven of een keizersnede wilde. Aangezien de weeën echt niet vorderden en ik na een nacht zonder slaap ook heel moe was, besloot ik samen met mijn vriend om voor een keizersnede te kiezen. We hadden dit scenario van tevoren grondig doorgenomen, dus we wisten wat ons te wachten stond. Alleen bleek de situatie na de keizersnede heel anders dan verwacht.

 

Ik had veel pijn aan mijn litteken, kon niet op mijn zij liggen omdat mijn nog bolle buik dan aan het litteken trok. Hierdoor had ik allesbehalve een ontspannen kraamweek. Als ik toen had geweten wat ik nu weet, had ik me beter voorbereid op de periode na  de keizersnede. Ook had ik graag veel meer willen weten over het litteken. Wat mag wel? Wat mag niet? en wat kan ik het beste doen om mijn litteken zo goed mogelijk te laten genezen.

 

Door al die vragen die ik toen had, wil ik hierbij andere moeder graag helpen. Zodat andere moeders wel weten wat ze te wachten staat, wat ze kunnen doen in de kraamweek en kan ik na 3 maand de keizersnede behandelen voor een nog mooier herstel. 

Liefs,

Stephanie