Toen ik 35 weken zwanger was van onze eerste zoon had ik nooit verwacht dat ik een spoedkeizersnede zou ondergaan. Om 02:00 ‘s nachts moest ik met spoed naar het ziekenhuis. Iets was er mis maar wat. Bij binnenkomst hielpen 3 hele lieve vrouwen mij. Ze waren erg kalm en lief. Ik voelde mij in goede handen. Na wat testen kwam de dokter eraan. Dit was de vrouw die onze zoon ter wereld gebracht heeft. Ze vertelde mij wat er ging gebeuren op een rustige en duidelijke manier. Een spoed keizersnede? Dat is even schikken..
3 uur na dat ik het ziekenhuis binnen kwam lag ik op de OK. Toen werd onze zoon geboren. Alles is goed gegaan. Na de ruggenprik en keizersnede moest ik nog even 30 min op de uitslaapkamer wachten tot mijn gevoel in mijn benen terug kwam. In die 30 minuten kwam mijn zoon even op mijn borst liggen en heb ik gezellig gekletst met de verpleegsters. Toen mijn gevoel terug kwam mocht ik naar mijn kamer. De afdeling was super gezellig en wat een lieve verpleegsters.
Ik voelde mij helemaal op mijn gemak bij hun. 2 uur na de keizersnede stond ik naast mijn bed. Ff kijken hoe dat voelt. Natuurlijk heel beurs maar na 3 dagen ging het lopen al een stuk beter. Ik liep 6 keer op een dag over de gang en naar mijn zoon op de afdeling boven mij. De plek van de keizersnede deed nog wel pijn maar was goed onder controle te houden met paracetamol. Na 2 weken was de pijn nauwelijks nog voelbaar! Tijdens de controle waren ze erg positief over hoe alles eruit zag.
Na 3 maanden was ik nog onzeker over mijn littekenen. Waarom is die zo rood en bobbelig.. maar geef het de tijd. Nadat ik MomBirth was gaan volgen op instagram las ik de tip: Masseer je litteken en smeer hem goed in, dus dit deed ik.
Wees niet te streng voor jezelf. Nu is mijn zoon 9 maand en kan ik alleen maar terug kijken op een super fijne bevalling. Met hele fijne mensen om mij heen.
Bedankt isala!